3 poezi nga Frederik Rreshpja

Det

Hёna ikёn nёpёr mjegulla
Si varka e dhёmbjes sime.
Ëndrra ime pёr ishujt e kaltёr
Nёpёr dhёmbje, nёpёr hёnё.

Gdhenda nё breg tё detit pikёllimin tim
Vinё dallgёt dhe bёhen lotё
Si lotёt e miteve te statuja ime
Por mua asnjё vdekje nuk mё zё.

Perёndimi si vrasёs me thika ndёr duar
Nёpёr dhёmbje, nёpёr hёnё.
Tёrё jeta ime si kёto ujёra qё skuqin
Por mua asnjё vdekje nuk mё zё.
                               
  1992

Shiroka në dimër

Nuk ka mё zogj. Fluturimet u fshinё
Asgjё veç grunti primitiv i shiut.

Bregu mendohet tek kёmbёt e ujёrave
Duke ёndёrruar verёn qё shkoi.
Nё rёrёn e harresёs unё mbledh
Qeramikёn e portretit tёnd.

Sa e shkurtёr kjo verё, o Zot!
Njё grusht rёrё dhe njё grusht diell.
Tёrё kalendari i verёs vetёm me njё tё shtunё
Dhe tёrё e shtuna vetёm me njё puthje!

Akuarel

Shkallё-shkallё nёpёr muzg ylli ngjitet nё heshtje
Me sytё plot lotё.
Trёndafili çeli nё kopsht mu si njё psherёtimё
Zёra tё largёt vinё e vdesin te kjo erё.

Zemra ime, si mё harrove kёshtu!